Frankijka
Frankijka (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. przedstawicielka zachodniogermańskiego plemienia powstałego w III wieku; zob. też Frankowie w Wikipedii
- (1.2) daw. Europejka (nazwa używana w Lewancie, z perspektywy Greków i muzułmanów)[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Frankijka Frankijki dopełniacz Frankijki Frankijek celownik Frankijce Frankijkom biernik Frankijkę Frankijki narzędnik Frankijką Frankijkami miejscownik Frankijce Frankijkach wołacz Frankijko Frankijki
- przykłady:
- (1.1) Rudowłosa Frankijka zaciskała bowiem pięści z taką furią, że aż jej kłykcie bielały, a spojrzenie, którym przeszywała ludzi Baliana, było wścieklejsze od ogni piekielnych[2].
- (1.2) Gdy zajęty byłem sprzedażą reszty lnu, przeszła koło mnie Frankijka; zwyczajem zaś Frankijek chodziła po targowisku bez zasłony na twarzy[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Frankonia ż, Frankończyk mos, Frankonka ż
- przym. frankijski, frankoński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Frank
- (1.2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Frank
- źródła:
- ↑ Wojciech Kazimirski, Dokładny słownik francusko-polski i polsko-francuski, s. 286, Lwów 1854.
- ↑ Marcin Mortka, Miecz i kwiaty, Virtualo, 2016.
- ↑ Opowieść o mieszkańcu górnego Egiptu i o żonie jego, Frankijce, w: Władysław Kubiak, Jerzy Ficowski, Tadeusz Lewicki, Księga tysiąca i jednej nocy. Wybrane opowieści, s. 387, Biblioteka Narodowa, seria 2, nr 115, Wrocław 1959.