Florentyn
Florentyn (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Florentyn Florentynowie dopełniacz Florentyna Florentynów celownik Florentynowi Florentynom biernik Florentyna Florentynów narzędnik Florentynem Florentynami miejscownik Florentynie Florentynach wołacz Florentynie Florentynowie depr. M. i W. lm: (te) Florentyny
- przykłady:
- (1.1) Mam na imię Florencjusz i interesuję się monastycyzmem średniowiecznym.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Florentyn • brat / kuzyn / wujek / dziadek Florentyn • mężczyzna imieniem (o imieniu) Florentyn • święty / błogosławiony Florentyn • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Florentyn • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Florentyn • otrzymać / dostać / przybrać imię Florentyn • dzień imienin / imieniny Florentyna • na Florentyna (o dniu)
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. Florentinus < łac. Florentius
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- hiszpański: (1.1) Florentino m, Florentín m
- łaciński: (1.1) Florentinus m
- rosyjski: (1.1) Флорентин m
- włoski: (1.1) Florentino m, Fiorentino m
- źródła: