Flüchtling (język luksemburski) edytuj

wymowa:
IPA/flˈyɕtliŋ/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) uchodźca, emigrant, uciekinier
odmiana:
(1.1) lm Flüchtlingen
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Flüchtling (język niemiecki) edytuj

 
Flüchtlinge (1.1)
 
Flüchtlinge (1.1)
wymowa:
lp IPA[ˈflʏçtlɪŋ] lm IPA[ˈflʏçtlɪŋə]
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) polit. uchodźca
(1.2) uciekinier, zbieg

temat słowotwórczy

(2.1) dotyczący uchodźctwa, dotyczący uchodźcy, uchodźczy
odmiana:
(1.1-2)[1]
przykłady:
składnia:
(2.1) w złożeniach Flüchtling + s + rzecz./przym. (np. Flüchtlingsdrama, flüchtlingsfreundlich)
kolokacje:
(1.1) anerkannter Flüchtling • Flüchtlingsfamilie
synonimy:
(1.1-2) Geflüchteter
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Zwangsmigrant, Migrant
hiponimy:
(1.1) Flüchtling sur placeKlimaflüchtlingKonventionsflüchtlingKriegsflüchtlingMandatsflüchtlingneuangesiedelter Flüchtling • politischer Flüchtling • Prima-Facie-FlüchtlingSteuerflüchtlingUmweltflüchtlingWirtschaftsflüchtling
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Flüchten n, Flucht ż, Geflüchteter m, Geflüchtete ż
czas. flüchten
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. Asylbewerber • Vertriebener
źródła: