Ermentruda

Ermentruda (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) rzad. imię żeńskie; zob. też Ermentruda w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ermentruda	Ermentrudy
dopełniacz	Ermentrudy	Ermentrud
celownik	Ermentrudzie	Ermentrudom
biernik	Ermentrudę	Ermentrudy
narzędnik	Ermentrudą	Ermentrudami
miejscownik	Ermentrudzie	Ermentrudach
wołacz	Ermentrudo	Ermentrudy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) pani Ermentruda • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Ermentruda • kobieta imieniem (o imieniu) Ermentruda • święta / błogosławiona Ermentruda • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ermentruda • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ermentruda • otrzymać / dostać / przybrać imię Ermentruda • dzień imienin / imieniny Ermentrudy • na Emertrudę (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Irmentruda ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

germ.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Ermintrude
• białoruski: (1.1) Ірментруда ż
• hiszpański: (1.1) Ermentrudis ż
• niemiecki: (1.1) Irmtraud ż
• nowogrecki: (1.1) Ερμεντρούδη ż
• rosyjski: (1.1) Эрминтруда ż, Ирментруда ż
• włoski: (1.1) Ermentrude ż

źródła: