Ereb

Ereb (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɛrɛp], AS: [erep], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bóg i uosobienie ciemności świata podziemnego; zob. też Ereb w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(2.1) mit. gr. najciemniejsza część podziemnego świata zmarłych – Hadesu; zob. też Ereb w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ereb	Erebowie
dopełniacz	Ereba	Erebów
celownik	Erebowi	Erebom
biernik	Ereba	Erebów
narzędnik	Erebem	Erebami
miejscownik	Erebie	Erebach
wołacz	Erebie	Erebowie
depr. M. i W. lm: (te) Ereby

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ereb	Ereby
dopełniacz	Erebu	Erebów
celownik	Erebowi	Erebom
biernik	Ereb	Ereby
narzędnik	Erebem	Erebami
miejscownik	Erebie	Erebach
wołacz	Erebie	Ereby

przykłady:

(1.1) Hemera uchodziła za córkę Ereba i Nyks oraz siostrę Etera, Charona i Nemezys.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rzad. Ciemność

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bóg

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. Erebowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Ἔρεβος (Erebos) → mrok, ciemność

uwagi:

(1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Erebus, Erebos; (2.1) Erebus
• arabski: (1.1) ايريبوس m
• bośniacki: (1.1) Ereb m
• czeski: (1.1) Erebos m; (2.1) Erebos m
• esperanto: (1.1) Erebo; (2.1) Erebo
• francuski: (1.1) Érèbe m
• łaciński: (1.1) Erebus m; (2.1) Erebus m
• nowogrecki: (1.1) Έρεβος m; (2.1) Έρεβος m
• słowacki: (1.1) Erebos m; (2.1) Erebos m
• starogrecki: (1.1) Ἔρεβος m; (2.1) Ἔρεβος m

źródła: