Efez (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) hist. geogr. starożytne miasto w Azji Mniejszej; zob. też Efez w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W 2015 r. stanowisko archeologiczne w Efezie zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Efezie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Efezu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Efezu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Efezu • mieszkaniec / mieszkanka Efezu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Efezie • pochodzić z Efezu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Efezu
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. efezjanin mos
przym. efeski
przysł. efesko
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Ephesus < gr. Ἔφεσος (Éphesos)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

Efez (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna

(1.1) hist. geogr. Efez[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Efezan m, Efezanka ż
przym. efezský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „Efez” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.