Dobromiła

Dobromiła (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdɔbrɔ̃ˈmʲiwa], AS: [dobrõmʹiu̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Dobromiła w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: Dobromił

odmiana:

(2.1) zob. Dobromił

przykłady:

(1.1) 4 i 11 października przypadają imieniny Dobromiły.

składnia:

kolokacje:

(1.1) imię Dobromiła • pani / panna Dobromiła • dziewczynka / dziewczyna / kobieta / osoba (człowiek) imieniem Dobromiła • mieć na imię / nazywać się / nosić imię Dobromiła • nadać imię Dobromiła • otrzymać imię Dobromiła • dzień imienin / imieniny Dobromiły

synonimy:

(1.1) zdrobn. Dobromiłka, Dobrusia, Dobrunia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. Dobromiłka ż, Dobrusia ż, Dobrunia ż

forma męska Dobromił mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Dobromila ż
• rosyjski: (1.1) Добромила ż
• słowacki: (1.1) Dobromila ż

źródła: