Demetra

Demetra (język polski)

wymowa:

IPA: [dɛ̃ˈmɛtra], AS: [dẽmetra], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. zob. Demeter

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Demetra	Demetry
dopełniacz	Demetry	Demetr
celownik	Demetrze	Demetrom
biernik	Demetrę	Demetry
narzędnik	Demetrą	Demetrami
miejscownik	Demetrze	Demetrach
wołacz	Demetro	Demetry

przykłady:

(1.1) Demetra opiekowała się wzrostem zbóż od siewu aż po żniwa.

(1.1) Atrybutami Demetry były kłos zboża, mak, narcyz, pszczoła, świnia, żuraw i sierp.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bogini Demetra • boska / dostojna Demetra • atrybut / epitet / figurka / hymn do / kult / posąg / potomstwo / przedstawienie / przydomek / świątynia / święto / wizerunek Demetry • ku czci / na cześć Demetry • oddawać cześć / poświęcony / składać ofiary Demetrze • czcić Demetrę • mit o Demetrze

synonimy:

(1.1) war. Demeter; Ceres / Cerera

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) bogini

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Demetria ż, Demetriusz mos

przym. Demetrzyn

zob. Demeter

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Demeter + -a

uwagi:

(1.1) por. Demeter • Ceres • Cerera; zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Demeter

• rosyjski: (1.1) Деметра ż

źródła: