Debreczyn

Debreczyn (język polski)

Debreczyn (1.1)

wymowa:

IPA: [dɛˈbrɛʧ̑ɨ̃n], AS: [debrečỹn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto we wschodnich Węgrzech; zob. też Debreczyn w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Debreczyn	Debreczyny
dopełniacz	Debreczyna	Debreczynów
celownik	Debreczynowi	Debreczynom
biernik	Debreczyn	Debreczyny
narzędnik	Debreczynem	Debreczynami
miejscownik	Debreczynie	Debreczynach
wołacz	Debreczynie	Debreczyny

przykłady:

(1.1) Debreczyn jest drugim co do wielkości miastem Węgier.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Debreczynie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Debreczyna • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Debreczyna • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Debreczyna • mieszkaniec / mieszkanka Debreczyna • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Debreczynie • pochodzić z Debreczyna • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Debreczyna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. debreczynianin mos, debreczynianka ż

przym. debreczyński

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. Debrecen

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Debrecín m
• słowacki: (1.1) Debrecín m
• węgierski: (1.1) Debrecen

źródła: