Cecylia (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʦ̑ɛˈʦ̑ɨlʲja], AS[cecylʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Cecylia w Wikipedii
(1.2) daw. pot. żart. geogr. Sycylia[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wspomnienie św. Cecylii, patronki muzyki kościelnej, obchodzone jest 22 listopada.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pani Cecylia • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Cecylia • kobieta imieniem (o imieniu) Cecylia • święta / błogosławiona Cecylia • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Cecylia • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Cecylia • otrzymać / dostać / przybrać imię Cecylia • dzień imienin / imieniny Cecylii • na Cecylię (o dniu)
synonimy:
(1.1) reg. śl. Cilka, reg. śl. Cila
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Cecylian m, Cecyliusz m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. Caecilia < łac. Caecilius < łac. caecusniewidomy
uwagi:
zob. też Cecylia w Wikicytatach
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Żebrowski, O formach ekspresywnych typu kacanapa, sobielizant i Że-pycha, „Poradnik Językowy” nr 8/1938–1939, s. 152.
  2.   Hasło „Cecylia” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.