Budziszyn

Budziszyn (język polski)

Budziszyn (1.1)

wymowa:

​, IPA: [buˈʥ̑iʃɨ̃n], AS: [buʒ́išỹn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto we wschodnich Niemczech; zob. też Budziszyn w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Budziszyn
dopełniacz	Budziszyna
celownik	Budziszynowi
biernik	Budziszyn
narzędnik	Budziszynem
miejscownik	Budziszynie
wołacz	Budziszynie

przykłady:

(1.1) Król Bolesław Chrobry zawarł z Niemcami pokój w Budziszynie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Budziszynie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Budziszyna • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Budziszyna • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Budziszyna • mieszkaniec / mieszkanka Budziszyna • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Budziszynie • pochodzić z Budziszyna • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Budziszyna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. budziszynianin mos, budziszynianka ż

przym. budziszyński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Bautzen
• białoruski: (1.1) Будзішын m, Баўцэн m
• czeski: (1.1) Budyšín
• dolnołużycki: (1.1) Budyšyn
• górnołużycki: (1.1) Budyšin
• niemiecki: (1.1) Bautzen
• rosyjski: (1.1) Баутцен
• słowacki: (1.1) Budyšín m
• włoski: (1.1) Bautzen ż

źródła: