Budziak

Budziak (język polski)

położenie Budziaku (1.1) na mapie międzywojennej Rumunii

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) hist. geogr. kraina historyczna będąca częścią Besarabii, podzielona między Ukrainę a Mołdawię, rozciągająca się wzdłuż wybrzeża Morza Czarnego między Prutem , Dniestrem i dolnym Dunajem; zob. też Budziak w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Budziak	Budziaki
dopełniacz	Budziaku Budziaka	Budziaków
celownik	Budziakowi	Budziakom
biernik	Budziak	Budziaki
narzędnik	Budziakiem	Budziakami
miejscownik	Budziaku	Budziakach
wołacz	Budziaku	Budziaki

przykłady:

(1.1) Tatarzy krymscy przekraczali Dniestr poniżej Tehinii i z Budziaku podążali pomiędzy Prutem i Dniestrem przez Mołdawię (…)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kraina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. budziacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Budjak
• baskijski: (1.1) Bujak
• białoruski: (1.1) Буджак
• bułgarski: (1.1) Буджак
• czeski: (1.1) Budžak
• francuski: (1.1) Boudjak m
• rosyjski: (1.1) Буджак
• rumuński: (1.1) Bugeac
• słowacki: (1.1) Budžak
• ukraiński: (1.1) Буджак

źródła: