Brodnica

Brodnica (język polski)

Brodnica (1.1)

Brodnica (1.2)

wymowa:

​, IPA: [brɔdʲˈɲiʦ̑a], AS: [brodʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto powiatowe w Polsce, w województwie kujawsko-pomorskim; zob. też Brodnica w Wikipedii

(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie wielkopolskim; zob. też Brodnica (województwo wielkopolskie) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Brodnica	Brodnice
dopełniacz	Brodnicy	Brodnic
celownik	Brodnicy	Brodnicom
biernik	Brodnicę	Brodnice
narzędnik	Brodnicą	Brodnicami
miejscownik	Brodnicy	Brodnicach
wołacz	Brodnico	Brodnice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Brodnicy • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Brodnicy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Brodnicy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Brodnicy • mieszkaniec / mieszkanka Brodnicy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Brodnicy • pochodzić z Brodnicy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Brodnicy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brodniczanin m, brodniczanka ż

przym. brodnicki, podbrodnicki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Брадніца ż

źródła: