Bräutigam

Bräutigam (język niemiecki)

wymowa:

​

(1.1) lp IPA: [ˈbʀɔɪ̯tɪɡam] lm IPA: [ˈbʀɔɪ̯tɪɡamə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pan młody

(1.2) narzeczony

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Bräutigam	die Bräutigame
dopełniacz	des Bräutigams	der Bräutigame
celownik	dem Bräutigam	den Bräutigamen
biernik	den Bräutigam	die Bräutigame

przykłady:

(1.1) Der Bräutigam führt seine Braut zum Altar. → Pan młody prowadzi (swoją) narzeczoną do ołtarza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Braut ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: