Bornholm (język polski) edytuj

 
Bornholm (1.1)
wymowa:
IPA[ˈbɔrn̥xɔlm], AS[born̦χolm], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. duńska wyspa w południowo-zachodniej części Bałtyku; zob. też Bornholm w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Bornholm jest być może najpiękniejszą z ponad czterystu duńskich wysp.
składnia:
(1.1) na + Ms.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bornholmczyk mos, Bornholmka ż, bornholmski mrz
przym. bornholmski
związki frazeologiczne:
etymologia:
duń. Bornholm < st.duń. Burghændeholm < st.duń. borg + -und + holm (→ wyspa z zamkiem)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

Bornholm (język duński) edytuj

 
Bornholm (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) geogr. Bornholm
odmiana:
przykłady:
(1.1) Bornholm er måske den smukkeste af de over fire hundrede danske øer.Bornholm jest być może najpiękniejszą z ponad czterystu duńskich wysp.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bornholmsk
rzecz. bornholmsk n
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.duń. Burghændeholm < st.duń. borg + -und + holm
uwagi:
źródła: