Boguszów-Gorce (język polski) edytuj

 
ratusz w Boguszowie-Gorcach (1.1)
wymowa:
IPA[ˌbɔɡuʃuv‿ˈɡɔrʦ̑ɛ], AS[bogušuv‿gorce], zjawiska fonetyczne: akc. pob., ?/i
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Boguszów-Gorce w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Boguszów-Gorce jest połączony koleją z trzema miastami: Wałbrzychem, Marciszowem i Mieroszowem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Boguszowie-Gorcach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Boguszowa-Gorców / reg. Boguszowa-Gorc • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Boguszowa-Gorców / reg. Boguszowa-Gorc • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Boguszowa-Gorców / reg. Boguszowa-Gorc • mieszkaniec / mieszkanka Boguszowa-Gorców / reg. Boguszowa-Gorc • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Boguszowie-Gorcach • pochodzić z Boguszowa-Gorców / reg. Boguszowa-Gorc • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Boguszowa-Gorców / reg. Boguszowa-Gorc
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. boguszowianin mos, boguszowianka ż[3]
przym. boguszowski[1]
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Stanisław Rospond, Słownik etymologiczny miast i gmin PRL, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź 1984, ISBN 83-04-01090-9, s. 33.
  2.   Hasło „Boguszów-Gorce” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 3,0 3,1 Jan Grzenia, Słownik nazw własnych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13710-X, s. 107.
  4.   Porada „Boguszów-Gorce” w: Poradnia językowa PWN.