Bielsko-Biała
Bielsko-Biała (język polski)
edytuj- wymowa:
- , IPA: [ˌbʲjɛlskɔ‿ˈbʲjawa], AS: [bʹi ̯elsko‿bʹi ̯au̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim; zob. też Bielsko-Biała w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Bielsko-Biała dopełniacz Bielska-Białej celownik Bielsku-Białej biernik Bielsko-Białą narzędnik Bielskiem-Białą miejscownik Bielsku-Białej wołacz Bielsko-Biała
- przykłady:
- (1.1) Mój przyjaciel mieszka w Bielsku-Białej (nie: Bielsko-Białej).
- (1.1) Tuż za Bielskiem-Białą zabrakło nam paliwa.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bielsku-Białej • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bielska-Białej • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bielska-Białej • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bielska-Białej • mieszkaniec / mieszkanka Bielska-Białej • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bielsku-Białej • pochodzić z Bielska-Białej • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bielska-Białej • flaga / herb Bielska-Białej
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. bielsko-bialski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Bielsko + Biała (administracyjne połączenie dwóch miast, z których oba wywodziły nazwę od tej samej rzeki, Białej)[1]
- uwagi:
- zob. też Bielsko-Biała w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Bielsko-Biala
- białoruski: (1.1) Бельска-Бяла
- czeski: (1.1) Bílsko-Bělá
- interlingua: (1.1) Bielsko-Biala
- koreański: (1.1) 비엘스코비아와
- niemiecki: (1.1) Bielitz-Biala
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) Бельско-Бяла ż
- wilamowski: (1.1) Byłc-Bejł
- źródła:
- ↑ Maria Malec, Słownik etymologiczny nazw geograficznych Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13857-2, s. 43-44.