Bewilligung (język niemiecki) edytuj

wymowa:
lp IPA[bəˈvɪlɪɡʊŋ]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zezwolenie, pozwolenie
(1.2) zezwolenie, przyznanie
odmiana:
(1.1-2)[1]
przykłady:
składnia:
(1.1-2) Bewilliging +Gen.
(1.1-2) Bewilliging von etw. +Dat.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bewilligen n
czas. bewilligen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: