Bevollmächtigter (język niemiecki)

edytuj
wymowa:
lp IPA[bəˈfɔlˌmɛçtɪçtɐ]
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik odprzymiotnikowy, rodzaj męski

(1.1) pełnomocnik

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) zob. Bevollmächtigte
odmiana:
(1.1)
(2.1) zob. Bevollmächtigte
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Posten
hiponimy:
(1.1) Abschnittsbevollmächtigter, Generalbevollmächtigter, Handelsbevollmächtigter, Handlungsbevollmächtigter, Prozessbevollmächtigter, Reichsbevollmächtigter, Sonderbevollmächtigter, Sozialbevollmächtigter, Steuerbevollmächtigter, Unterbevollmächtigter
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bevollmächtigen n, Bevollmächtigung ż
forma żeńska Bevollmächtigte ż
czas. bevollmächtigen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: