Beute

Beute (język niemiecki)

eine Beute (1.3) mit Bienen im Winter

wymowa:

lp IPA: [ˈbɔɪ̯tə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdobycz, łup

(1.2) książk. ofiara

(1.3) pszcz. ul

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Beute	die Beuten
dopełniacz	der Beute	der Beuten
celownik	der Beute	den Beuten
biernik	die Beute	die Beuten

przykłady:

(1.1) Der Dieb ist mit einer reichen Beute entkommen. → Złodziej uciekł z bogatym łupem.

(1.2) Die Schlange folgte ihrer Beute über Duftspuren. → Wąż podążał za swoją ofiarą po śladach zapachu.

(1.3) Die modernen Beuten sind sehr gut an die Bedürfnisse der Bienen angepasst. → Nowoczesne ule są bardzo dobrze dostosowane do potrzeb pszczół.

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) eine leichte / fette / reiche Beute

synonimy:

(1.3) Bienenbeute, Bienenstock, pot. Kiste

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.3) Holzbeute, Kunststoffbeute, Lehmbeute, Strohbeute, Magazinbeute, Trogbeute, Klotzbeute

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.3) Rzeczownik Beute oznacza ul jako samą konstrukcję przeznaczoną dla pszczół, natomiast ul wraz z pszczołami określany jest mianem Bienenstock.

źródła: