Bernardyn
Bernardyn (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Bernardyn (imię) w Wikipedii
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: Bernardyna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Bernardyn Bernardynowie / Bernardyni dopełniacz Bernardyna Bernardynów celownik Bernardynowi Bernardynom biernik Bernardyna Bernardynów narzędnik Bernardynem Bernardynami miejscownik Bernardynie Bernardynach wołacz Bernardynie Bernardynowie / Bernardyni depr. M. i W. lm: (te) Bernardyny
- przykłady:
- (1.1) Wasz pradziadek miał na imię Bernardyn.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Bernardyn • brat / kuzyn / wujek / dziadek Bernardyn • mężczyzna imieniem (o imieniu) Bernardyn • święty / błogosławiony Bernardyn • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Bernardyn • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Bernardyn • otrzymać / dostać / przybrać imię Bernardyn • dzień imienin / imieniny Bernardyna • na Bernardyna (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Bernardinus
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) Bernardin m
- łaciński: (1.1) Bernardinus m
- rosyjski: (1.1) Бернардин m
- włoski: (1.1) Bernardino m
- źródła: