Belzebub

Belzebub (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) rel. w chrześcijaństwie: demon, władca piekieł i złych duchów; zob. też Belzebub w Wikipedii

(1.2) rel. diabeł

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Belzebub
dopełniacz	Belzebuba
celownik	Belzebubowi
biernik	Belzebuba
narzędnik	Belzebubem
miejscownik	Belzebubie
wołacz	Belzebubie

przykłady:

(1.1) Lecz niektórzy z nich rzekli: «Przez Belzebuba, władcę złych duchów, wyrzuca złe duchy».

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Beelzebub < gr. Βεελζεβούλ (Beelzeboúl) < hebr. בַּעַל זְבוּב

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Beelzebub
• francuski: (1.1) Belzébuth m
• łaciński: (1.1) Beelzebub m
• niemiecki: (1.1) Beelzebub m
• słowacki: (1.1) Belzebul m

źródła: