Beherrschung

Beherrschung (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) opanowywanie, opanowanie, panowanie, zawładanie, zawładnięcie (np. terytorium)

(1.2) opanowywanie, opanowanie, powstrzymywanie, powstrzymanie, kontrola, trzymanie w ryzach (np. nerwów)

(1.3) opanowywanie, opanowanie, umiejętność, znajomość (np. ortografii)

odmiana:

(1.1-3) blm

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	die Beherrschung
dopełniacz	der Beherrschung
celownik	der Beherrschung
biernik	die Beherrschung

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) Naturbeherrschung

(1.2) Selbstbeherrschung • die/seine Beherrschung verlieren

(1.3) Sprachbeherrschung

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Beherrschen n

czas. beherrschen

przym. beherrscht

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: