Bełchatów (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[bɛwˈxatuf], AS[beu̯χatuf], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce; zob. też Bełchatów w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Bełchatów i Wieluń leżą w województwie łódzkim.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bełchatowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bełchatowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bełchatowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bełchatowa • mieszkaniec / mieszkanka Bełchatowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bełchatowie • pochodzić z Bełchatowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bełchatowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bełchatowianin m, bełchatowianka ż
przym. bełchatowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 1397.