Podobna pisownia Podobna pisownia: Bacchusbachus

Bachus (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈbaxus], AS[baχus] ?/i
homofon: bachus
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. rzym. zob. Dionizos, Bakchos, Liber, Liber Pater
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Atrybutami Bachusa były: tyrs, kielich (kantaros), wino, wieniec z bluszczu lub winorośli, kiść winogron, delfin, kozioł, osioł, pantera, lampart, leopard, lew i róg obfitości.
(1.1) Dionizos, zwany też Bachusem, był identyfikowany w starożytnym Rzymie z italskim Liberem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bóg Bachus • atrybut / kult / orszak / święto ku czci / wyobrażenie Bachusa • czcić Bachusa • poświęcić Bachusowi • mit o Bachusie
synonimy:
(1.1) Bakchos, Dionizos, Liber, Liber Pater
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bóg
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bachus mos/mzw, bachusy nmos, bachuski, bachusowanie n, bachusowość ż, Bachanalia nmos, bachanalia nmos, bachanalie nmos, bachantka ż, bachanalijka ż, Bakchos mos
czas. bachusować ndk.
przym. Bachusowy, bachusowy, bachancki, bachiczny
związki frazeologiczne:
od Bachusa pierwszy zaraz stopień do Wenerywprzód nim Bachus biesiaduje, mądra Pallas perorujewygląda jak Bachus
etymologia:
(1.1) łac. Bacchus[2] < gr. Βάκχος (Bakchos)[2]
uwagi:
zob. też Bachus (ujednoznacznienie) w Wikipedii
(1.1) por. Bakchos • Dionizos • Liber • Liber Pater; zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia rzymska
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „Bachus” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. 2,0 2,1 Hasło „Bachus” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.