Babilon (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[baˈbʲilɔ̃n], AS[babʹilõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) staroż. geogr. starożytne miasto położone w Mezopotamii, dawna stolica Babilonii, obecnie teren Iraku; zob. też Babilon w Wikipedii
(1.2) geogr. osada śródleśna w Polsce położona w województwie pomorskim, w gminie Chojnice; zob. też Babilon (gmina Chojnice) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Pierwszego jej unicestwienia dokonał król Nabuchodonozor, który ponadto zniszczył kraj, a jego mieszkańców uprowadził na 70 lat w niewolę do Babilonu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Babilonia ż, Babilonka ż, Babilończyk mos, babilończyk mos, babilonka ż
przym. babiloński
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też Babilon (ujednoznacznienie) w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. Waniek Henryk, Opis podróży mistycznej z Oświęcimia do Zgorzelca 1257-1957, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

Babilon (język węgierski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) staroż. geogr. Babilon
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Babilónia
przym. babiloni
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: