Arystoteles
Arystoteles (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) hist. filozof grecki, zob. też Arystoteles w Wikipedii
- (1.2) imię męskie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Arystoteles Arystotelesi dopełniacz Arystotelesa Arystotelesów celownik Arystotelesowi Arystotelesom biernik Arystotelesa Arystotelesów narzędnik Arystotelesem Arystotelesami miejscownik Arystotelesie Arystotelesach wołacz Arystotelesie Arystotelesi
- przykłady:
- (1.1) Arystoteles był greckim filozofem.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) Stagiryta
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. arystotelizm mrz, arystotelik mos
- przym. arystotelesowski, arystotelesowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Aristoteles < gr. Ἀριστοτέλης
- uwagi:
- tłumaczenia:
- amharski: (1.1) አሪስጣጣሊስ
- angielski: (1.1) Aristotle
- arabski: (1.1) أرسطو, أرسطوطاليس, أرسطاطاليس
- baskijski: (1.1) Aristoteles
- białoruski: (1.1) Арыстоцель m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) Арыстотэль m
- bułgarski: (1.1) Аристотел m
- czeski: (1.1) Aristoteles m
- francuski: (1.1) Aristote m
- gruziński: (1.1) არისტოტელე; (1.2) არისტოტელე
- hiszpański: (1.1) Aristóteles m
- interlingua: (1.1) Aristotele
- kataloński: (1.1) Aristòtil
- litewski: (1.1) Aristotelis m
- łaciński: (1.1) Aristoteles m
- łotewski: (1.1) Aristotelis m
- nowogrecki: (1.1) Αριστοτέλης m; (1.2) Αριστοτέλης m
- rosyjski: (1.1) Аристотель m; (1.2) Аристотель m
- słowacki: (1.1) Aristoteles m
- starogrecki: (1.1) Ἀριστοτέλης m
- ukraiński: (1.1) Арістотель m
- węgierski: (1.1) Arisztotelész
- włoski: (1.1) Aristotele m; (1.2) Aristotele m
- źródła: