Apollin (język polski) edytuj

 
Apollin (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. grecki bóg piękna i sztuki; zob. też Apollin w Wikipedii
(1.2) rzad. imię męskie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Oby Apollin z łuku tak na pewne mierzył, / Lub Telemach na zamku uśmiercon, dziś nieżył, / Jak to pewna, że Odyss dawno leży w ziemi[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) kult / posąg / świątynia / wieszczbiarnia / wyrocznia Apollina
(1.2) pan Apollin • brat / kuzyn / wujek / dziadek Apollin • mężczyzna imieniem (o imieniu) Apollin • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Apollin • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Apollin • otrzymać / dostać / przybrać imię Apollin • dzień imienin / imieniny Apollina
synonimy:
(1.1) Apollo, Feb, Febus, Fojbos
(1.2) Apollo; war. Apollon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. apollinowy, apolliński
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. Ἀπόλλων (Apóllōn)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: Apollo
źródła:
  1.   Hasło „Apollin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Homer, Odysseja (tłum. Lucjan Siemieński, wyd. 1873)