Wikisłownik

Antoni

Antoni (język polski) edytuj

wymowa:
​?/i, IPA: [ãnˈtɔ̃ɲi], AS: [ãntõńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Antoni w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikAntoniAntoniowie
dopełniaczAntoniegoAntonich
celownikAntoniemuAntonim
biernikAntoniegoAntonich
narzędnikAntonimAntonimi
miejscownikAntonimAntonich
wołaczAntoniAntoniowie
przykłady:
(1.1) Mam na imię Antoni i jestem księdzem z Częstochowy.
(1.1) 12 i 17 stycznia oraz 5 lipca przypadają imieniny Antoniego.
(1.1) Panie Antoni, proszę nas jutro odwiedzić.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Antoni • brat / kuzyn / wujek / dziadek Antoni • mężczyzna imieniem (o imieniu) Antoni • święty / błogosławiony Antoni • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Antoni • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Antoni • otrzymać / dostać / przybrać imię Antoni • dzień imienin / imieniny Antoniego • na Antoniego (o dniu)
synonimy:
(1.1) zdrobn. Antek, Antoś, Tosiek, Tonek; gw. gór. reg. kiel. Jantek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Antonin mrz, Antonina ż, Antoniowa ż, Antoniówna ż, Antoniostwo lm mos, antoninka ż, reg. śl. Antonik mos, reg. śl. Antoniczek mos
war. Antonin mos, Antoniusz mos
zdrobn. Antek mos, Antoś mos, Tosiek mos, Tonek mos
gw. gór. reg. kiel. Jantek mos
forma żeńska Antonia ż
przym.
gw. przest. Antoniowy[1][2], Antoninowy[1][2]
związki frazeologiczne:
choroba św. Antoniego
przysłowia: ani Antoni na morzu wiatru nie dogoni • kto na świętego Antoniego sieje tatarkę, sto miarek zbierze za miarkę • na święty Antoni bydło się gzi i goni • na święty Antoni pierwsza się jagódka zapłoni • święty Antoni od zguby broni • żytko na Antoni kwiat najtęższy goni, a w górach na Wita dopiero zakwita
etymologia:
(1.1) łac. Antonius[3][4] (Antonii – nazwa jednego z rzymskich rodów) → pochodzący z rodu Antoniuszów; przedstawiciel rodu Antoniuszów
uwagi:
(1.1) por. Antonin • Antoniusz
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1   Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
  2. ↑ 2,0 2,1   Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
  3. ↑ Hasło „Antoni” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4, s. 49.
  4. ↑ Polskie nazwy własne. Encyklopedia pod red. Ewy Rzetelskiej-Feleszko, Kraków 2005, s. 108.

Antoni (język kataloński) edytuj

wymowa:
or. IPA: [ənˈtɔni]
occ. IPA: [anˈtɔni]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie Antoni
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. Antonius
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Antoni&oldid=8283235”