Aneks:Język rumuński - Rzeczownik
Rzeczownik
Liczba edytuj
W języku rumuńskim, jak w języku polskim, są 2 liczby gramatyczne: pojedyncza i mnoga, np. lp: frate (brat) • lm: fraţi (bracia)
Rodzaj gramatyczny edytuj
Wyróżniamy 3 rodzaje:
Tworzenie liczby mnogiej rzeczowników zależy od rodzaju gramatycznego:
- rzeczowniki rodzaju męskiego otrzymują w niej morfem -i, np. lp: cal (koń); lm: cai (konie)
- rzeczowniki rodzaju żeńskiego otrzymują morfem -e, np. lp: fată (dziewczyna); lm fete (dziewczyny)
- rzeczowniki rodzaju nijakiego otrzymują morfem -uri np. lp: unghi (kąt); lm: unghiuri (kąty) lub -e, np. lp: pulover (sweter); lm: pulovere (swetry)
Deklinacja edytuj
Rozróżnia się 5 przypadków:
- Mianownik – Nominativ
- Dopełniacz – Genitiv
- Celownik – Dativ
- Biernik – Acuzativ
- Wołacz – Vocativ
Pod względem formy dopełniacz jest identyczny z celownikiem.