Aneks:Język rosyjski - koniugacje

We współczesnym języku rosyjskim wyróżnia się dwie koniugacje, które oznacza się tradycyjnie cyframi rzymskimi – koniugację I i koniugację II.

Koniugacja I edytuj

Koniugacja I obejmuje czasowniki zakończone na: -еть, -ать, -оть, -уть, -ять, -ыть, -ть i kilka czasowników zakończonych na -ить: брить, стели́ть, почи́ть, зи́ждиться, зы́биться, бить, вить, лить, пить, шить, гнить, жить, зы́бить, -шибить (ушиби́ть, ошиби́ться) oraz czasowniki od nich utworzone.

liczba pojedyncza liczba mnoga
bezokolicznik рабо́тать
1. os. ~у / ~ю
рабо́таю
~ем / ~ём
рабо́таем
2. os. ~ешь / ~ёшь
рабо́таешь
~ете / ~ёте
рабо́таете
3. os. ~ет / ~ёт
рабо́тает
~ут / ~ют
рабо́тают

Koniugacja II edytuj

liczba pojedyncza liczba mnoga
bezokolicznik учи́ть
1. os. ~у / ~ю
учу́
~им
у́чим
2. os. ~ишь
у́чишь
~ите
у́чите
3. os. ~ит
у́чит
~ят / ~ат
у́чат

Czasowniki nieregularne edytuj

Kilka czasowników ma nietypową (archaiczną) dla czasowników I i II koniugacji odmianę. Są to czasowniki: дать, есть, созда́ть, быть, надое́сть (oraz czasowniki od nich utworzone: съесть, пое́сть, воссозда́ть itp.).

Niektóre czasowniki są czasownikami nieregularnie sprzężonymi, to znaczy mają częściowo formy I, a częściowo II koniugacji. Są to czasowniki бежа́ть, хоте́ть. Dozwolone jest stosowanie dwojakich form:

i wiele innych. We współczesnych słownikach i leksykonach czasownik бре́зжить należy już do koniugacji II, wcześniej miał formy I koniugacji.