Aneks:Język polski - wymowa - dwuznaki
Wymienione poniżej pary liter stanowią w języku polskim tzw. dwuznaki, czytane w sposób niewynikający z samodzielnego znaczenia każdej z tych liter osobno. Istnieją jednak również wyjątki, w których te same litery nie tworzą dwuznaku i każda z nich jest czytana oddzielnie. Sytuacja taka zachodzi:
- zawsze, gdy pierwsza z dwóch liter należy do przedrostka, a druga do rdzenia wyrazu (np. nadzwyczaj),
- w niektórych wyrazach pochodzenia obcego (np. Tarzan),
- w kilku wyrazach, gdzie taka wymowa jest uwarunkowana innymi czynnikami (np. marznąć, mierzić).
- Zobacz listę haseł w kategorii: wyjątek od dwuznaków.
ch
edytujDwuznak ch jest czytany zwykle jako AS: [χ], IPA: [x].
Istnieje jeden wyjątek, związany z przedrostkiem tysiąc-: tysiąchektarowy
cz
edytujDwuznak cz jest czytany zwykle jako AS: [č], IPA: [ʧ]. Istnieją wyjątki związane z przedrostkiem spec- (np. speczadanie, speczespół) lub z wyrazami złożonymi (np. tysiączłotowy, tysiącznakowy itp.).
dz
edytujDwuznak dz jest zwykle czytany jako AS: [ʒ], IPA: [ʣ̑]. Porównaj też: trójznak dzi.
Lista wyjątków (są one związane z przedrostkami (nad-, od-, pod-, ponad-, przed-) np.: nadzbiór, nadzmysłowość, nadzmysłowy, nadzorca, nadzorczy, nadzorczyni, nadzorować, nadzorowanie, nienadzorowanie, nadzór, nadzwyczaj, nadzwyczajność, nadzwyczajny, nienadzwyczajność, nieodzowność, nieodzowny, odzew, odznaczać, odznaczanie, nieodznaczanie, odznaczyć, odznaczenie, nieodznaczenie, odznaczeniowy, odznaka, odzwierciadlać, odzwierciadlanie, nieodzwierciadlanie, odzwierciadlić, odzwierciadlenie, nieodzwierciadlenie, odzwierciedlać, odzwierciedlanie, nieodzwierciedlanie, odzwierciedlić, odzwierciedlenie, nieodzwierciedlenie, odzwierzęcy, odzwyczaić, odzwyczajenie, nieodzwyczajenie, odzwyczajać, odzwyczajanie, nieodzwyczajanie, odzysk, odzyskać, odzyskanie, nieodzyskanie, odzyskiwać, odzyskiwanie, nieodzyskiwanie, odzysknica, odzywać, odzywanie, nieodzywanie, odzywka, podzagajnik, podzakres, podzamcze, podzamkowy, podzapytanie, podzastaw, podzbiornik, podzbiór, podzbiórka, podzelować, podzelowanie, niepodzelowanie, podzelowywać, podzelowywanie, niepodzelowywanie, podzespołowy, podzespół, podznaczenie, podzwrotnikowy, ponadzmysłowy, przedzachodni, przedzamcze, przedzamkowy, przedzawałowiec, przedzawałowy, przedzawodowy, przedzgonny, przedzimowo, przedzimowy, przedzjazdowy, przedzlotowy, przedzmrok
Uwaga: w wyrazach przedzwonić, nadzwonić przedrostkami są odpowiednio prze- i na-, a nie przed- i nad-. więc nie stanowią one wyjątków od wymowy dz.
dź
edytujDwuznak dź jest zwykle czytany jako AS: [ʒ́], IPA: [ʥ̑]
Prawdopodobnie istnieje tylko jeden wyjątek, związany z przedrostkiem pod-: Podźródła (nazwa części wsi Rozdoły w gminie Sitno, powiat zamojski). Analogicznie dałoby się utworzyć wyjątki nadźródło, przedźródło, brak jednak odnotowanego użycia takich słów w jakimkolwiek kontekście.
Wyrazy odźwierny, odźwierna, odźwiernik pomimo pierwszych liter od nie mają przedrostka od- i nie są wyjątkami.
dż
edytujDwuznak dż jest zwykle czytany jako AS: [ǯ], IPA: [ʤ̑]
Lista wyjątków związanych z przedrostkami nad-, od-, pod-, przed- oraz złożeniem przedrostków po-nad-: nadżerać, nadżeranie, nienadżeranie, nadżerka, nadżerkowy, nadżółkły, nadżółknąć, nadżółknięcie, nienadżółknięcie, nadżółknięty, nieodżałowanie, odżałować, odżałowanie, nieodżałowanie, odżałowany, odżąć, odżęcie, nieodżęcie, odżeglować, nieodżeglowanie, odżegnać, nieodżegnanie, odżegnywać, nieodżegnywanie, odżelaziacz, odżelaziać, nieodżelazianie, odżelazić, odżelazienie, nieodżelazienie, odżużlacz, odżużlować, odżużlowanie, nieodżużlowanie, odżyć, odżycie, nieodżycie, odżyłować, odżyłowanie, nieodżyłowanie, odżyłowywać, odżyłowywanie, nieodżyłowywanie, odżyły, odżynać, odżynanie, nieodżynanie, odżywać, odżywanie, nieodżywanie, odżywczość, odżywczy, odżywiać, odżywianie, nieodżywianie, odżywić, odżywienie, nieodżywienie, odżywka, odżywny, podżartowywać, podżartowywanie, niepodżartowywanie, podżebrowy, podżebrze, podżegacz, podżegaczka, podżegać, podżeganie, niepodżeganie, podżegnąć, podżegnięcie, niepodżegnięcie, podżerać, podżeranie, niepodżeranie, podżuchwowy, podżyły, podżyrować, podżyrowanie, niepodżyrowanie, ponadżerać, ponadżeranie, nieponadżeranie, przedżniwny, przedżołądek
Ponadto wyjątkiem jest słowo budżet oraz pochodne od niego: budżetowiec, budżetowy, budżetowo, budżetowanie, budżetówka, nadbudżetowy, niskobudżetowy, okołobudżetowy, pozabudżetowy, wysokobudżetowy.
rz
edytujDwuznak rz jest zwykle czytany AS: [ž], IPA: [ʒ]
Lista wyjątków wynikających z przedrostków (cyber-, hiper-, super-): cyberzwierzątko, hiperzespolony, hiperzwolennik, superzabawa, superzbiornikowiec
Inne wyjątki: erzac, erzjański, niemarznięcie, niemierzienie, nieobmarzanie, nieobmarznięcie, nieobmierznięcie, nieodmarzanie, nieodmarznięcie, niepodmarzanie, niepodmarznięcie, nieprzemarzanie, nieprzymarzanie, nieprzemarznięcie, nieprzymarznięcie, nierozmarzanie, nierozmarznięcie, niezmarznięcie, niezmierzienie, marznąć, marznięcie, mierzić, mierzienie, mierznąć, mierznięcie, mirza, murza, Murzasichle, obmarzać, obmarzanie, obmarznąć, obmarznięcie, obmierzły, obmierznąć, obmierznięcie, odmarzać, odmarzanie, odmarznąć, odmarznięcie, podmarzać, podmarzanie, podmarznąć, podmarznięcie, przemarzać, przemarzanie, przemarznąć, przemarznięcie, przymarzać, przymarzanie, przymarznąć, przymarznięcie, rozmarznąć, rozmarznięcie, scherzo, skorzonera, smorzando, Tarzan, wymarzać, wymarznąć, Zakerzonia, Zakerzonie, Zakierzonie, zakerzoński, zakierzoński, zamarznąć, zamarznięcie, zmarzlina, zmarznąć, zmarznięcie, zmierzić, zmierzienie, zmierzły.
Rozmarzać, rozmarzanie, nierozmarzanie są wyjątkami w znaczeniu odmarzania. W znaczeniu związanym z marzeniami są czytane normalnie. Zamarzać, zamarzanie, niezamarzanie są wyjątkami w znaczeniu stawania się lodem. W znaczeniu morzenia głodem są czytane normalnie.
sz
edytujDwuznak sz jest zwykle czytany: AS: [š], IPA: [ʃ]
Lista wyjątków (związane z przedrostkiem eks-): ekszapaśniczka, ekszapaśnik
Zmiękczenia
edytujPoniższe zbitki nie są tradycyjnie uważane za dwuznaki, jednak litera i ma w nich specyficzną funkcję. Po innych spółgłoskach litera ta jedynie zmiękcza głoskę poprzedzającą, tymczasem w przypadku zbitek ci, ni, si, zi, dzi dodatkowo poprzednia głoska przekształcana jest w środkowojęzykową. Te same głoski przed spółgłoskami są często zapisywane ć, ń, ś, ź, dź. Istnieją jednak wyjątki, w których ci, si, zi jest czytane tylko ze zmiękczeniem, z zachowaniem miejsca artykulacji.
ci
edytujZbitka ci jest czytana zwykle przed spółgłoską AS: [ći], IPA: [ʨi] a przed samogłoską AS: [ć], IPA: [ʨ].
Wyjątkiami są niektóre wyrazy obce w których ci jest czytane AS: [cʹi], IPA: [ʦ̑ʲi], czyli litera i wyłącznie zmiękcza /c/. Niepełna lista: cibalgina, cif, circa, cirrus, cirrostratus, cirrocumulus, cirkulus, cistron.
Cis jest wyjątkiem jako nazwa dźwięku, jednak jako nazwa drzewa jest czytane normalnie.
W słowie kalcium ci jest czytane AS: [cʹi ̯] IPA: [ʦ̑ʲj].
ni
edytujZbitka ni jest czytana przed spółgłoską AS: [ńi], IPA: [ɲi], samogłoską AS: [ń], IPA: [ɲ]. W wyrazach obcych niekiedy AS: [ńi ̯], IPA: [ɲj], np. Kenia. Zob. ogólną regułę.
si
edytujZbitka si jest czytana przed spółgłoską AS: [ś], IPA: [ɕ] a przed samogłoską AS: [śi], IPA: [ɕi]
Nie ma wyjątków wynikających z przedrostków, istnieją jednak słowa obcego pochodzenia, w których zamiast AS: [ś], IPA: [ɕ] występuje AS: [sʹ], IPA: [sʲ] czyli litera i wyłącznie zmiękcza [s], np.: abassi, abasiofilia, cosinus / kosinus, cosinusoida / kosinusoida, cosinusoidalny / kosinusoidalny, cosinusowy / kosinusowy, epsilon, epsilonowy, kapsiplast, psi, psioniczny, psionika, Rossini, Siena, siena, Sieneńczyk, sieneńczyk, Sienenka, sienenka, sieneński, silan, silos, silosowy, simens, simensowy, sinolog, sinologia, sinologiczny, sinologicznie, sinolożka, sinus, sinusoida, sinusoidalny, sinusowy, siran, siroko / sirokko, pepsi.
Satyryk Janusz Minkiewicz był w latach siedemdziesiątych autorem sloganu „lepsi piją pepsi”[1], gdzie pepsi było wymawiane przez „ś”, jak gdyby nie było wyjątkiem. Dawało to rym z „lepsi” i dodatkowy, humorystyczny efekt.
zi
edytujZbitka zi jest czytana przed spółgłoską AS: [ź], IPA: [ʑ] a przed samogłoską AS: [źi], IPA: [ʑi]
W poniższych wyjątkach zi jest czytane AS: [zʹi], IPA: [zʲi], czyli i wyłącznie zmiękcza z.
Lista wyjątków wynikających z przedrostków (bez-, dez-, roz-, z-): bezideowiec, bezideowość, bezideowy, bezigłowy, bezimienność, bezimienny, bezimplozyjny, bezindukcyjny, bezinercyjny, bezinteresowniej, bezinteresowniejszy, bezinteresowność, bezinteresowny, bezinwazyjny, bezinwestycyjny, beziskrowy, dezideologizacja, deziluzja, deziluzyjny, dezinflacja, dezinflacyjny, dezinformacja, dezinformacyjny, dezinformować, dezintegracja, dezintegracyjny, dezintegralny, dezintegrator, dezintegrować, dezintegrowanie, niedezintegrowanie, dezintegrująco, dezinwestycja, dezinwestycyjny, najbezinteresowniej, najbezinteresowniejszy, rozigrać, rozigranie, nierozigranie, rozindyczać, rozindyczanie, nierozindyczanie, rozindyczyć, rozindyczenie, nierozindyczenie, rozirytować, rozirytowanie, nierozirytowanie, roziskrzać, roziskrzanie, nieroziskrzanie, roziskrzyć, roziskrzenie, nieroziskrzenie, zidentyfikować, zidentyfikowanie, niezidentyfikowanie, zideologizować, zideologizowanie, niezideologizowanie, zidiociały, zidiocieć, zidiocenie, niezidiocenie, zignorować, zignorowanie, niezignorowanie, zilustrować, zilustrowanie, niezilustrowanie, zindeksować, zindeksowanie, niezindeksowanie, zindoktrynować, zindoktrynowanie, niezindoktrynowanie, zindustrializować, zindustrializowanie, niezindustrializowanie, zindywidualizować, zindywidualizowanie, niezindywidualizowanie, zinfantylizować, zinfantylizowanie, niezinfantylizowanie, zinfantylniały, zinfantylnieć, zinfantylnienie, niezinfantylnienie, zinfiltrować, zinfiltrowanie, niezinfiltrowanie, zinformatyzować, zinformatyzowanie, niezinformatyzowanie, zinstrumentować, zinstrumentowanie, niezinstrumentowanie, zinstytucjonalizować, zinstytucjonalizowanie, niezinstytucjonalizowanie, zintegrować, zintegrowanie, niezintegrowanie, zintelektualizować, zintelektualizowanie, niezintelektualizowanie, zintensyfikować, zintensyfikowanie, niezintensyfikowanie, zintensywniały, zintensywnieć, zintensywnienie, niezintensywnienie, zinterioryzować, zinterioryzowanie, niezinterioryzowanie, zinternalizować, zinternalizowanie, niezinternalizowanie, zinterpretować, zinterpretowanie, niezinterpretowanie, zinwentaryzować, zinwentaryzowanie, niezinwentaryzowanie, zironizować, zironizowanie, niezironizowanie, zirygować, zirygowanie, niezirygowanie, zirytować, zirytowanie, niezirytowanie, ziścić, ziszczenie, nieziszczenie, ziszczać, ziszczanie, nieziszczanie
Istnieją też wyjątki wynikające z obcego pochodzenia wyrazów, np.: ził, Zimbabwe, zin
dzi
edytujTrójznak dzi jest czytany przed spółgłoską AS: [ʒ́], IPA: [ʥ̑], a przed samogłoską – AS: [ʒ́i], IPA: [ʥ̑i].
Lista wyjątków (są one związane z przedrostkami (nad-, od-, pod-, ponad-, przed-, śród-): nadziemny, nadziemski, nadziomek, odziemek, odziemny, odziemski, odziomek, odziomkowy, odzipać, odzipanie, nieodzipanie, odzipnąć, odzipnięcie, nieodzipnięcie, podziemie, podziemny, podziomek, ponadziemski, przedzimek, przedzimie, przedzimowy, Morze Śródziemne, śródziemnomorski, śródziemny, Śródziemie
We wszystkich tych wyjątkach litera d jest oddzielona granicą przedrostka od zi, w wyniku czego dzi jest czytane przed spółgłoską AS: [dź], IPA: [dʑ] a przed samogłoską AS: [dźi], IPA: [dʑi].
Uwaga: nie zawsze obecność przedrostka jest oczywista, np.:
- wyraz przedziwny, mimo że zaczyna się na przed, nie ma przedrostka przed-, tylko przedrostek prze- dodany do przymiotnika dziwny.
- odzierać, odzienie, odziewać, odzież, odziany, odzieżowy mają przedrostek o-, a nie od-.
- podziobać, podzióbać, podział, podzielić, podzielny, podziw, podzwonić, podzwonne, podzwaniać mają przedrostek po-, a nie pod-.
- nadziać, nadziąślak, nadzielać, nadzierać, nadziewać, nadzieja, nadzielić, nadziwić mają przedrostek na-, a nie nad-.
- ponadzierać i ponadziewać mają dwa przedrostki po-na-, a nie przedrostek ponad-.
- popodziwiać ma dwa przedrostki po-.
- przedziurawić, przedział, przedzielić mają przedrostek prze- a nie przed-.
Powyższe wyrazy nie stanowią wyjątków w wymowie, gdyż zbitka dzi nie leży na granicy przedrostka.
Przypisy
edytuj- ↑ Jerzy Bralczyk: Polak potrafi: przysłowia, hasła i inne polskie zdania osobne, 2006 str. 51