Aneks:Język polski - koniugacja II

Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim

Odmiana czasowników kończących się w bezokoliczniku na "~'eć" (ze zmiękczonym tematem) i niezmieniających tematu.

Forma Liczba pojedyncza Liczba mnoga
1 os. 2 os. 3 os. 1 os. 2 os. 3 os.
Bezokolicznik ~eć
umieć
Czas teraźniejszy (ndok.) lub przyszły prosty* (dok.) ~em
umiem
~esz
umiesz
~e
umie
~emy
umiemy
~ecie
umiecie
~eją
umieją
Czas przeszły m ~ałem
umiałem
~ałeś
umiałeś
~ał
umiał
~eliśmy
umieliśmy
~eliście
umieliście
~eli
umieli
ż ~ałam
umiałam
~ałaś
umiałaś
~ała
umiała
~ałyśmy
umiałyśmy
~ałyście
umiałyście
~ały
umiały
n ~ałom
umiałom
~ałoś
umiałoś
~ało
umiało
Forma bezosobowa czasu przeszłego ~ano
umiano
Tryb rozkazujący - ~ej
umiej
- ~ejmy
umiejmy
~ejcie
umiejcie
-
Tryb przypuszczający m ~ałbym
umiałbym
~ałbyś
umiałbyś
~ałby
umiałby
~elibyśmy
umielibyśmy
~elibyście
umielibyście
~eliby
umieliby
ż ~ałabym
umiałabym
~ałabyś
umiałabyś
~ałaby
umiałaby
~ałybyśmy
umiałybyśmy
~ałybyście
umiałybyście
~ałyby
umiałyby
n - - ~ałoby
umiałoby
Imiesłów przymiotnikowy czynny** m ~ejący
umiejący
ż ~ejąca
umiejąca
~ejące
umiejące
n - - ~ejące
umiejące
Imiesłów przymiotnikowy bierny (ndok.) lub imiesłów przymiotnikowy przeszły (dok.)** m ~any
umiany
~ani
umiani
ż ~ana
umiana
~ane
umiane
n - - ~ane
umiane
Imiesłów przysłówkowy współczesny ~ejąc
umiejąc
Imiesłów przysłówkowy uprzedni (dok.) ~awszy
(naumiawszy się)
Rzeczownik odczasownikowy ~enie
umienie

* Czasowniki niedokonane tworzą czas przyszły złożony przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i swojej odpowiedniej formy czasu przeszłego w 3. osobie („będę czytał”, „będę czytała”, „będziesz czytał” itd.) lub przez użycie odpowiedniej formy czasownika być w czasie przyszłym i bezokolicznika („będę czytać”, „będziesz czytać” itd.). Czasowniki dokonane nie tworzą czasu teraźniejszego.

** Imiesłowy ulegają deklinacji takiej samej, jak przymiotniki. Zobacz też: Aneks:Język polski - przymiotniki

Skróty: dk. – forma występuje dla czasowników dokonanych; ndk. – forma występuje dla czasowników niedokonanych; m – rodzaj męski; ż – rodzaj żeński; n – rodzaj nijaki.

Wyjaśnienie: w języku polskim, w liczbie mnogiej, występują dwa rodzaje: rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy. Dla zachowania przejrzystości tabelki, formy czasowników tych osób zostały przypisane do rzędu rodzaju męskiego liczby pojedynczej (rodzaj męskoosobowy) oraz do rzędu rodzajów żeńskiego i nijakiego (rodzaj niemęskoosobowy).