Aneks:Język polski - deklinacja nijaka II
Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim
Deklinacja rzeczowników rodzaju nijakiego grupy II, zakończonych na -ko, -go, -cho.
W dopełniaczu lm następuje wymiana w temacie -k → -ek (np. ciastk|o → ciastek).
Tablica deklinacyjna z przykładową odmianą rzeczownika płuco (temat płuc). W celu ukazania użycia wszystkich końcówek dla lm M., D. odmieniono tylko tam dwa dodatkowe słowa: dziecko, ucho[1] – w pozostałych przypadkach i liczbach odmieniają się one według tego samego schematu.
| Przypadek | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | -o płuco |
-a, -i, -y płuca, (dzieci), (uszy) |
| dopełniacz | -a płuca |
ø, -i, -u płuc, (dzieci), (uszu) |
| celownik | -u płucu |
-om płucom |
| biernik | (jak mianownik) płuco |
(jak mianownik) płuca |
| narzędnik | -(i)em[2] płucem |
-ami płucami |
| miejscownik | -u płucu |
-ach płucach |
| wołacz | (jak mianownik) płuco |
(jak mianownik) płuca |
Wszystkie rzeczowniki w W. lm mają tę samą formę jak w M. lm.
Wszystkie rzeczowniki rodzaju żeńskiego i nijakiego w B. lm mają tę samą formę co w M. lm.
Wszystkie rzeczowniki rodzaju nijakiego w B. i W. lp mają tę samą formę co w M. lp.
Zobacz też
edytujPrzypisy
Źródła
edytuj- Mały Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 1993, ISBN 83-01-11052-X.