Aneks:Język polski - deklinacja nijaka I
Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim
Deklinacja rzeczowników rodzaju nijakiego grupy I, zakończonych na -e.
W D. lm następuje wymiana w temacie o → ó (np. pol|e → pól).
Tablica deklinacyjna z przykładową odmianą rzeczowników czoło (temat czoł) i studio (studi). W celu ukazania użycia wszystkich końcówek dla D. lm odmieniono tylko tam dwa dodatkowe słowa: narzędzie, pnącze – w pozostałych przypadkach i liczbach odmieniają się one tak jak reszta słów w tabelce.
Przypadek | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
---|---|---|
mianownik | -e, -o pole, studio |
-a pola, studia |
dopełniacz | -a pola, studia |
ø, -ów, -i, -y pól, studiów, (narzędzi), (pnączy) |
celownik | -u polu, studiu |
-om polom, studiom |
biernik | (jak mianownik) pole, studio |
(jak mianownik) pola, studia |
narzędnik | -em polem, studiem |
-ami polami, studiami |
miejscownik | -u polu, studiu |
-ach polach, studiach |
wołacz | (jak mianownik) pole, studio |
(jak mianownik) pola, studia |
Wszystkie rzeczowniki w W. lm mają tę samą formę jak w M. lm.
Wszystkie rzeczowniki rodzaju żeńskiego i nijakiego w B. lm mają tę samą formę co w M. lm.
Wszystkie rzeczowniki rodzaju nijakiego w B. i W. lp mają tę samą formę co w M. lp.
UWAGA! Słowo regale jest wyjątkiem – w lp we wszystkich przypadkach ma formę regale a w lm M. regala, D. regalów, C. regalom, B. regala, N. regalami, Ms. regalach, W. regala.
Zobacz też
edytujŹródła
edytuj- Mały Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 1993, ISBN 83-01-11052-X.