Aneks:Język polski - deklinacja żeńska I
Spis treści aneksu | Język polski | Indeks:Hasła w języku polskim
Deklinacja rzeczowników rodzaju żeńskiego grupy I.
W dopełniaczu lm następuje wymiana w temacie -k → -ek.
Tablica deklinacyjna z przykładową odmianą rzeczowników świnia (temat świni) oraz pani (pan). W celu ukazania użycia wszystkich końcówek dla lp W. i lm D. odmieniono tylko tam jedno dodatkowe słowo: wnusia – w pozostałych przypadkach i liczbach odmienia się ona tak jak reszta słów w tabelce.
| Przypadek | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | -a, -i świnia, pani |
-e świnie, panie |
| dopełniacz | -i[1] świni, pani |
ø, -i świń, pań, (wnusi) |
| celownik | -i[1] świni, pani |
-om świniom, paniom |
| biernik | -ę, -ą świnię, panią |
(jak mianownik) świnie, panie |
| narzędnik | -ą świnią, panią |
-ami świniami, paniami |
| miejscownik | -i[1] świni, pani |
-ach świniach, paniach |
| wołacz | -o, -i, -u świnio, pani, (wnusiu) |
(jak mianownik) świnie, panie |
Wszystkie rzeczowniki w W. lm mają tę samą formę co w M. lm.
Wszystkie rzeczowniki rodzaju żeńskiego i nijakiego w B. lm mają tę samą formę co w M. lm.
Zobacz też
edytujPrzypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2
Rzeczowniki zakończone na -ja:- po literze s, z lub c mają końcówkę -ji (np. stacja → stacji)
- po samogłosce – końcówkę -i (np. aleja → alei).
- po spółgłoskach wargowych p, b, f, w lub m:
- po t, d, r, l, k, g, ch (tj. wyrazy zapożyczone) – końcówkę -ii (np. sympatia → sympatii)
- po n, gdy zakończenie w M. wymawiamy [-ńa] – końcówkę -ni (np. dynia → dyni)
- po n, gdy zakończenie w M. wymawiamy [-ńja] – końcówkę -nii (np. Dania → Danii).
Hasło „Pisownia -ji, -i lub -ii w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku rzeczowników żeńskich zakończonych na -ja lub -ia” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródła
edytuj- Mały Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 1993, ISBN 83-01-11052-X.