Aneks:Język fiński - odmiana czasowników/27

Koniugacja typu 27. edytuj

Bez wymiany edytuj

tylne edytuj

zakończone na -ota

Przykład poniżej: bezokolicznik erota, temat ero-.

tryb oznajmujący
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	ero‧an	ero‧amme	en ero‧a	emme ero‧a	1.	olen ero‧nnut	olemme ero‧nneet	en ole ero‧nnut	emme ole ero‧nneet
2.	ero‧at	ero‧atte	et ero‧a	ette ero‧a	2.	olet ero‧nnut	olette ero‧nneet	et ole ero‧nnut	ette ole ero‧nneet
3.	ero‧aa	ero‧avat	ei ero‧a	eivät ero‧a	3.	on ero‧nnut	ovat ero‧nneet	ei ole ero‧nnut	eivät ole ero‧nneet
str. bierna	ero‧taan		ei ero‧ta		str. bierna	on ero‧ttu		ei ole ero‧ttu
imperfekt					czas zaprzeszły
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	ero‧sin	ero‧simme	en ero‧nnut	emme ero‧nneet	1.	olin ero‧nnut	olimme ero‧nneet	en ollut ero‧nnut	emme olleet ero‧nneet
2.	ero‧sit	ero‧sitte	et ero‧nnut	ette ero‧nneet	2.	olit ero‧nnut	olitte ero‧nneet	et ollut ero‧nnut	ette olleet ero‧nneet
3.	ero‧si	ero‧sivat	ei ero‧nnut	eivät ero‧nneet	3.	oli ero‧nnut	olivat ero‧nneet	ei ollut ero‧nnut	eivät olleet ero‧nneet
str. bierna	ero‧ttiin		ei ero‧ttu		str. bierna	oli ero‧ttu		ei ollut ero‧ttu
tryb warunkowy
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	ero‧aisin	ero‧aisimme	en ero‧aisi	emme ero‧aisi	1.	olisin ero‧nnut	olisimme ero‧nneet	en olisi ero‧nnut	emme olisi ero‧nneet
2.	ero‧aisit	ero‧aisitte	et ero‧aisi	ette ero‧aisi	2.	olisit ero‧nnut	olisitte ero‧nneet	et olisi ero‧nnut	ette olisi ero‧nneet
3.	ero‧aisi	ero‧aisivat	ei ero‧aisi	eivät ero‧aisi	3.	olisi ero‧nnut	olisivat ero‧nneet	ei olisi ero‧nnut	eivät olisi ero‧nneet
str. bierna	ero‧ttaisiin		ei ero‧ttaisi		str. bierna	olisi ero‧ttu		ei olisi ero‧ttu
tryb rozkazujący
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	–	ero‧tkaamme	–	älkäämme ero‧tko	1.	–	olkaamme ero‧nneet	–	älkäämme olko ero‧nneet
2.	ero‧a	ero‧tkaa	älä ero‧a	älkää ero‧tko	2.	ole ero‧nnut	olkaa ero‧nneet	älä ole ero‧nnut	älkää olko ero‧nneet
3.	ero‧tkoon	ero‧tkoot	älköön ero‧tko	älkööt ero‧tko	3.	olkoon ero‧nnut	olkoot ero‧nneet	älköön olko ero‧nnut	älkööt ole ero‧nneet
str. bierna	ero‧ttakoon		älköön ero‧ttako		str. bierna	olkoon ero‧ttu		älköön olko ero‧ttu
tryb potencjalny
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	ero‧nnen	ero‧nnemme	en ero‧nne	emme ero‧nne	1.	lienen ero‧nnut	lienemme ero‧nneet	en liene ero‧nnut	emme liene ero‧nneet
2.	ero‧nnet	ero‧nnette	et ero‧nne	ette ero‧nne	2.	lienet ero‧nnut	lienette ero‧nneet	et liene ero‧nnut	ette liene ero‧nneet
3.	ero‧nnee	ero‧nnevat	ei ero‧nne	eivät ero‧nne	3.	lienee ero‧nnut	lienevät ero‧nneet	ei liene ero‧nnut	eivät liene ero‧nneet
str. bierna	ero‧ttaneen		ei ero‧ttane		str. bierna	lienee ero‧ttu		ei liene ero‧ttu

Formy odczasownikowe
bezokoliczniki/odsłownik				imiesłowy
		str. czynna	str. bierna		str. czynna	str. bierna
I		ero‧ta		cz. teraźniejszego	ero‧ava	ero‧ttava
rozszerzony I		ero‧takseen²		cz. przeszłego	ero‧nnut	ero‧ttu
II	inessivus	ero‧tessa¹	ero‧ttaessa	sprawcy	ero‧ama^1, 3
II	instructivus	ero‧ten	–	przeczący	ero‧amaton
III	inessivus	ero‧amassa	–	¹⁾ Może być połączony z przyrostkiem dzierżawczym. ²⁾ Używany wyłącznie z przyrostkiem dzierżawczym; to jest forma dla 3. osoby liczby pojedynczej i mnogiej. ³⁾ Tylko czasowniki przechodnie mają tę formę.
	elativus	ero‧amasta	–
	illativus	ero‧amaan	–
	adessivus	ero‧amalla	–
	abessivus	ero‧amatta	–
	instructivus	ero‧aman	ero‧ttaman
IV	mianownik	ero‧aminen
IV	partitivus	ero‧amista
V		ero‧amaisillan²

przednie edytuj

zakończone na -ötä

Przykład poniżej: bezokolicznik yrjötä, temat yrjö-.

tryb oznajmujący
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	yrjö‧än	yrjö‧ämme	en yrjö‧ä	emme yrjö‧ä	1.	olen yrjö‧nnyt	olemme yrjö‧nneet	en ole yrjö‧nnyt	emme ole yrjö‧nneet
2.	yrjö‧ät	yrjö‧ätte	et yrjö‧ä	ette yrjö‧ä	2.	olet yrjö‧nnyt	olette yrjö‧nneet	et ole yrjö‧nnyt	ette ole yrjö‧nneet
3.	yrjö‧ää	yrjö‧ävät	ei yrjö‧ä	eivät yrjö‧ä	3.	on yrjö‧nnyt	ovat yrjö‧nneet	ei ole yrjö‧nnyt	eivät ole yrjö‧nneet
str. bierna	yrjö‧tään		ei yrjö‧tä		str. bierna	on yrjö‧tty		ei ole yrjö‧tty
imperfekt					czas zaprzeszły
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	yrjö‧sin	yrjö‧simme	en yrjö‧nnyt	emme yrjö‧nneet	1.	olin yrjö‧nnyt	olimme yrjö‧nneet	en ollut yrjö‧nnyt	emme olleet yrjö‧nneet
2.	yrjö‧sit	yrjö‧sitte	et yrjö‧nnyt	ette yrjö‧nneet	2.	olit yrjö‧nnyt	olitte yrjö‧nneet	et ollut yrjö‧nnyt	ette olleet yrjö‧nneet
3.	yrjö‧si	yrjö‧sivät	ei yrjö‧nnyt	eivät yrjö‧nneet	3.	oli yrjö‧nnyt	olivat yrjö‧nneet	ei ollut yrjö‧nnyt	eivät olleet yrjö‧nneet
str. bierna	yrjö‧ttiin		ei yrjö‧tty		str. bierna	oli yrjö‧tty		ei ollut yrjö‧tty
tryb warunkowy
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	yrjö‧äisin	yrjö‧äisimme	en yrjö‧äisi	emme yrjö‧äisi	1.	olisin yrjö‧nnyt	olisimme yrjö‧nneet	en olisi yrjö‧nnyt	emme olisi yrjö‧nneet
2.	yrjö‧äisit	yrjö‧äisitte	et yrjö‧äisi	ette yrjö‧äisi	2.	olisit yrjö‧nnyt	olisitte yrjö‧nneet	et olisi yrjö‧nnyt	ette olisi yrjö‧nneet
3.	yrjö‧äisi	yrjö‧äisivät	ei yrjö‧äisi	eivät yrjö‧äisi	3.	olisi yrjö‧nnyt	olisivat yrjö‧nneet	ei olisi yrjö‧nnyt	eivät olisi yrjö‧nneet
str. bierna	yrjö‧ttäisiin		ei yrjö‧ttäisi		str. bierna	olisi yrjö‧tty		ei olisi yrjö‧tty
tryb rozkazujący
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	–	yrjö‧tkäämme	–	älkäämme yrjö‧tkö	1.	–	olkaamme yrjö‧nneet	–	älkäämme olko yrjö‧nneet
2.	yrjö‧ä	yrjö‧tkää	älä yrjö‧ä	älkää yrjö‧tkö	2.	ole yrjö‧nnyt	olkaa yrjö‧nneet	älä ole yrjö‧nnyt	älkää olko yrjö‧nneet
3.	yrjö‧tköön	yrjö‧tkööt	älköön yrjö‧tkö	älkööt yrjö‧tkö	3.	olkoon yrjö‧nnyt	olkoot yrjö‧nneet	älköön olko yrjö‧nnyt	älkööt ole yrjö‧nneet
str. bierna	yrjö‧ttäköön		älköön yrjö‧ttäkö		str. bierna	olkoon yrjö‧tty		älköön olko yrjö‧tty
tryb potencjalny
czas teraźniejszy					perfekt
	twierdzenie		przeczenie			twierdzenie		przeczenie
osoba	lp	lm	lp	lm	osoba	lp	lm	lp	lm
1.	yrjö‧nnen	yrjö‧nnemme	en yrjö‧nne	emme yrjö‧nne	1.	lienen yrjö‧nnyt	lienemme yrjö‧nneet	en liene yrjö‧nnyt	emme liene yrjö‧nneet
2.	yrjö‧nnet	yrjö‧nnette	et yrjö‧nne	ette yrjö‧nne	2.	lienet yrjö‧nnyt	lienette yrjö‧nneet	et liene yrjö‧nnyt	ette liene yrjö‧nneet
3.	yrjö‧nnee	yrjö‧nnevät	ei yrjö‧nne	eivät yrjö‧nne	3.	lienee yrjö‧nnyt	lienevät yrjö‧nneet	ei liene yrjö‧nnyt	eivät liene yrjö‧nneet
str. bierna	yrjö‧ttäneen		ei yrjö‧ttäne		str. bierna	lienee yrjö‧tty		ei liene yrjö‧tty

Formy odczasownikowe
bezokoliczniki/odsłownik				imiesłowy
		str. czynna	str. bierna		str. czynna	str. bierna
I		yrjö‧tä		cz. teraźniejszego	yrjö‧ävä	yrjö‧ttävä
rozszerzony I		yrjö‧täkseen²		cz. przeszłego	yrjö‧nnyt	yrjö‧tty
II	inessivus	yrjö‧tessä¹	yrjö‧ttäessä	sprawcy	yrjö‧ämä^1, 3
II	instructivus	yrjö‧ten	–	przeczący	yrjö‧ämätön
III	inessivus	yrjö‧ämässä	–	¹⁾ Może być połączony z przyrostkiem dzierżawczym. ²⁾ Używany wyłącznie z przyrostkiem dzierżawczym; to jest forma dla 3. osoby liczby pojedynczej i mnogiej. ³⁾ Tylko czasowniki przechodnie mają tę formę.
	elativus	yrjö‧ämästä	–
	illativus	yrjö‧ämään	–
	adessivus	yrjö‧ämällä	–
	abessivus	yrjö‧ämättä	–
	instructivus	yrjö‧ämän	yrjö‧ttämän
IV	mianownik	yrjö‧äminen
IV	partitivus	yrjö‧ämistä
V		yrjö‧ämäisillän²

B, C, D, E, F edytuj

zobacz

G, H, I, K edytuj

zobacz