Aneks:Język dolnołużycki - zaimki

Zaimki osobowe

Przypadek	Liczba pojedyncza					Liczba podwójna			Liczba mnoga
	1. os.	2. os.	3. os.			1. os.	2. os.	3 os.	1. os.	2. os.	3 os.
	1. os.	2. os.	m	f	n	1. os.	2. os.	3 os.	1. os.	2. os.	3 os.
M.	ja	ty	wón	wóna	wóno	mej	wej	wónej	my	wy	wóni
D.	mě/mnjo	śi/tebje	jogo/njogo	jeje/njeje	jogo/njogo	naju	waju	jeju/njeju	nas	was	jich/nich
C.	mě/mnjo	śi/tebje	jomu/njomu	jej/njej	jomu/njomu	nama	wama	jima/nima	nam	wam	jim/nim
B.	mě/mnjo	śi/tebje	ożyw. jogo/njono nieożyw. jen/njen	ju/nju	jo/njo	naju	waju	ożyw. jeju/njeju nieożyw. jej/njej	nas	was	ożyw. jich/nich nieożyw. je/nje
N.	mnu	tobu	nim	njeju	nim	nama	wama	nima	nami	wami	nimi
Ms.	mnjo	tebje	njom	njej	njom	nama	wama	nima	nas	was	nich

Jako forma grzecznościowa używana jest druga osoba liczbu mnogiej, jednakże jeżeli zwracamy się do dwóch osób zawsze używamy liczby podwójnej.

Kreską oddzielono od siebie formy krótkie (śi) i długie (tebje). Różnica między nimi jest taka, jak w języku polskim: forma krótka jest stosowana, gdy zaimek jest nieakcentowany, długa – gdy zaimek jest akcentowany.

posesiwne prenomeny - zaimki dzierżawcze

maskulinum – męski ceji? – czyj?	feminum – żeński ceja? – czyja?	neutrum – nijaki ceje? – czyje?	dual – liczba podwójna cejej? – czyje dwa, dwie, dwoje?	plural – liczba mnoga ceje? – czyje?
mój	mója	mójo	mójej	móje
twój	twója	twójo	twójej	twóje
naš	naša	našo	našej	naše
waš	waša	wašo	wašej	waše
jogo	jeje	jogo	jeju	jich