Aneks:Interlingua - Przymiotnik

Przymiotnik jest nieodmienny, bez względu na rodzaj czy liczbę rzeczownika:

Przymiotnik może się pojawiać przed lub po określanym rzeczowniku. Dominuje stawianie przymiotnika po rzeczowniku (jak w języku francuskim), ale krótkie i często używane przymiotniki są stawiane na ogół przed rzeczownikiem:

Przymiotnik może czasem przyjąć końcówkę -s liczby mnogiej, jeśli sam rzeczownik jest nieobecny.

  • Io apprecia camisas azur; mi sposa prefere le verdes. → Cenię błękitne koszule; moja żona woli zielone.

Stopniowanie przymiotników odbywa się w sposób regularny za pomocą plus i le plus (w przeciwną stronę za pomocą minus i le minus):

  • facile (łatwy) – plus facile (łatwiejszy) – le plus facile (najłatwiejszy)
  • grande (duży, wielki) – plus grande – le plus grande
  • bon (dobry) – plus bon – le plus bon
  • elegante – minus elegante – le minus elegante

Istnieją oczywiście nieregularne metody stopniowania niektórych przymiotników, często stosowane w tekstach.

  • bon (dobry) – melior (lepszy) – optime (najlepszy)
  • mal (zły) – pejor (gorszy) – pessime (najgorszy)
  • grande – major – maxime

Źródło edytuj