Wikisłownik

Anatolien

Anatolien (1.1)
wymowa:
lpIPA: [anaˈtoːli̯ən]
ⓘ
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) geogr. Anatolia
odmiana:
(1.1)
przypadekliczba pojedyncza
mianownik(das)[1] Anatolien
dopełniacz(des) Anatolien
Anatoliens
celownik(dem) Anatolien
biernik(das) Anatolien
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Anatolier m, Anatolierin ż
przym. anatolisch
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Anatolia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. anatolisk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 224.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Anatolien&oldid=7839906”