Anadyr (język polski) edytuj

 
herb Anadyru (1.1)
 
dorzecze Anadyru (1.2)
wymowa:
IPA[ãˈnadɨr], AS[ãnadyr], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej, stolica Czukockiego Okręgu Autonomicznego[1]; zob. też Anadyr (miasto) w Wikipedii
(1.2) geogr. rzeka na Czukotce[1]; zob. też Anadyr (rzeka) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Największym miastem, a zarazem stolicą Czukockiego Okręgu Autonomicznego jest portowe miasto Anadyr, leżące nad Morzem Beringa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Anadyrze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Anadyru • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Anadyru • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Anadyru • mieszkaniec / mieszkanka Anadyru • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Anadyrze • pochodzić z Anadyru • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Anadyru
(1.2) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Anadyru • nad Anadyrem • Anadyr wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływana prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Anadyru • pływać / płynąć Anadyrem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. anadyrski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) W 1889 założono placówkę Nowo-Mariinsk (ros. Ново-Мариинск), nazwaną tak na cześć cesarzowej Marii Fiodorownej Romanowej. Część „Nowo” dodano dla odróżnienia od Mariinska na zachodniej Syberii. W 1923 nadano miejscowości nazwę Anadyr, biorąc ją od przepływającej obok rzeki[3].
(1.2) W połowie XVII wieku rosyjscy odkrywcy dotarli nad Anadyr, gdzie odnotowano, że miejscowe plemiona nazywają rzekę Onandyr od jukagirskiego enu-en ~anu-an ~anu-on, rzeka. Inna odmiana tego słowa zachowała się w powstałym w 1649 roku ostrogu Anadyrsk (ros. Анадырск)[3][4].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 220, 232.
  2. Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 183, 190.
  3. 3,0 3,1 Евгений Михайлович Поспелов, Географические названия России. Топонимический словарь [Nazwy geograficzne Rosji. Słownik toponimiczny], АСТ, Moskwa 2008, ISBN 978-5-17-054966-5, s. 79.
  4. W. W. Leontjew , K.A Nowikowa, Топонимический словарь Северо-Востока СССР [Słownik toponimiczny północnego wschodu ZSRR], s.66,67, Magadan, 1989.