wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik dzierżawczy

(1.1) przest. gw. taki, którego właścicielem, autorem, twórcą jest Ambroży
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sad sąsiadował z Urbanową zagrodą z jednej strony i z Ambrożowym polem z drugiej.
(1.1) Obok Ambrożowej pasieki stoi przydrożna figura św. Ambrożego.
(1.1) Ambrożowi synowie wyrośli na dorodnych mężczyzn.
(1.1) Gdy przeszukiwałem wczoraj strych, wpadły mi w ręce Ambrożowe limeryki.
składnia:
(1.1) Ambrożowy + rzecz.
kolokacje:
(1.1) Ambrożowy ojciec / … • dom / koń / … Ambrożowy • Ambrożowa matka / żona / … • chałupa / zagroda / … Ambrożowa • Ambrożowe bydło / … • gospodarstwo / pole / … Ambrożowe • Ambrożowi bracia / synowie / … • Ambrożowe córki / siostry / …
synonimy:
(1.1) Ambrożego (D. lppo rzecz.)
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ambroży m, ambrozja ż
przym. ambrozjański
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Ambroży + -owy[1][2]
uwagi:
(1.1) Przymiotniki utworzone od imienia własnego, odpowiadające na pytania „czyj? czyja? czyje?” i zakończone na „-owy”, a odnoszące się do właściciela, autora, twórcy itp. piszemy wielką literą[3]. Obecnie są to formy o zabarwieniu już nieco archaicznym lub mogące uchodzić za gwarowe[1][2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
  2. 2,0 2,1   Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
  3.   Hasło „Przymiotniki dzierżawcze” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.