-centryzm

-centryzm (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈt͡sɛ̃ntrɨsm̥], AS: [cẽntrysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.

​

znaczenia:

przyrostek

(1.1) przyrostek tworzący wyrazy wskazujące, że to, co nazywa pierwszy człon złożenia, jest centrum jakiegoś systemu poglądów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	-centryzm	-centryzmy
dopełniacz	-centryzmu	-centryzmów
celownik	-centryzmowi	-centryzmom
biernik	-centryzm	-centryzmy
narzędnik	-centryzmem	-centryzmami
miejscownik	-centryzmie	-centryzmach
wołacz	-centryzmie	-centryzmy

przykłady:

(1.1) ego + -centryzm = egocentryzm

(1.1) antropo- + -centryzm = antropocentryzm

(1.1) etno- + -centryzm = etnocentryzm

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz słowa kończące się na „-centryzm”

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) -centrism

źródła: