风

风 (znak chiński)

klucz:

182 風 + 0

liczba kresek:

4

warianty:

風 trad. (domyślna czcionka)

风 uproszcz. (domyślna czcionka)

kolejność kresek:

chiński:

znaczenia:

etymologia:

wprowadzanie znaku:

Cangjie: 竹弓大 (HNK)

kodowanie:

zob. wpis w bazie Unihan: U+98CE

słowniki:

• KangXi: brak, następowałby po: strona 1415, znak 13
• Hanyu Da Zidian: tom 7, strona 4481, znak 1

uwagi:

źródła:

风 (język chiński standardowy)

zapis:

uproszcz. 风, trad. 風

wymowa:

pinyin fēng (feng1); zhuyin ㄈㄥ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wiatr

odmiana:

przykłady:

(1.1) 风逐渐停了。(fēng zhújiàn tíngle) → Wiatr stopniowo ustał.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

złożenia:

一帆风顺•一风吹•暴风雪•风格•风景•麦克风•风险•风筝•台风•风扇•通风•风采•风俗•风水

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

风言风语 • 闻风而动 • 无风不起浪 • 两袖清风 • 见风使舵 (jiànfēng-shiduò) → łapać wiatr w żagle

etymologia:

zob. etym. znaku chińskiego 風

uwagi:

HSK: 1

źródła: