Podobna pisownia Podobna pisownia: もも

(język japoński) edytuj

transliteracja:
(1.1-9; 2.1-4) mo
czytania:
(1.1-9; 2.1-4) も
wymowa:
(1.1-9; 2.1-4) IPA[mo]
znaczenia:

partykuła

(1.1) też, także
(1.2) zarówno ten, jak i ten; ani …, ani
(1.3) wyraża całkowitą afirmację lub całkowitą negację
(1.4) wskazuje i podkreśla podmiot
(1.5) (występuje ze słowami odnoszącymi się do czasu lub ilości)
(1.6) wyraża zakres, granice czasowe lub ilościowe
(1.7) nawet (używane wtedy, gdy za pomocą wybranego przykładu chcemy podkreślić, że z innymi rzeczami jest tak samo)
(1.8) ani (zdecydowane zaprzeczenie, wykluczenie)
(1.9) ani …, ani … (używane, gdy wymieniamy kilka negatywnych określeń jednej rzeczy lub faktu)

rzeczownik

(2.1) zob.
(2.2) zob.
(2.3) zob.
(2.4) zob.
odmiana:
(1.1-9; 2.1-4) nieodm.
przykłady:
(1.1) あなた行けば行けます。 → Jeśli ty pójdziesz, ja także pójdę.
(1.2) 山田さんも中村さんも、もう帰りました。 → Wrócił już zarówno pan Yamada, jak i pan Nakamura.
(1.2) 平仮名漢字読めません。 → Nie potrafię czytać ani hiragany, ani znaków kanji.
(1.3) 部屋だれいません。 → W pokoju nie ma nikogo.
(1.4) 来て富士山解け始めました。 → Nadeszła wiosna i śnieg na górze Fudżi zaczął topnieć.
(1.5) もう三日降っています。 → Deszcz pada już trzy dni.
(1.6) それ買う一万あれば十分でしょう。 → Żeby to kupić chyba wystarczy 10 000 jenów.
(1.7) 立っていること出来ないほど疲れました。 → Jestem zmęczony do tego stopnia, że nie mogę nawet ustać na nogach.
(1.8) 持っていません。 → Teraz nie mam ani grosza.
(1.9) 今日暑く寒くありません。 → Dziś nie jest ani gorąco, ani zimno.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
złożenia:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.3) も dodaje się do zaimków pytajnych: なにだれどれどちらどこいつ itp; czasami poprzedza je inna partykuła i wówczas tworzy wyrażenia: どこも、だれからも、どこからも. Może też występować w wyrażeniu złożonym なんの + rzeczownik + も.
(1.4) Używa się wówczas, gdy mówiący emocjonalnie podchodzi do pewnych zjawisk czy wydarzeń, które zachodzą w sposób naturalny wraz z upływem czasu. Podkreśla czyjeś odczucia, spowodowane zwykle naturalnym zjawiskiem czy wydarzeniem.
(1.5) Wyraża odczucie, że czegoś jest więcej niż się spodziewano. Powystępuje czasownik w formie twierdzącej.
(1.6) Używane, gdy mówi się o pewnych warunkach, o słowach wyrażających czas lub ilość.
(1.7) Powystępuje czasownik w formie przeczącej.
(1.8) Dodaje się do słowa wyrażającego najmniejszą możliwą ilość. Powystępuje czasownik w formie przeczącej.
(1.9) Powystępuje czasownik w formie przeczącej.
źródła: