ἀναχωρητής

ἀναχωρητής (język starogrecki)

transliteracja:

anachōrētḗs

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pustelnik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀναχωρέω + -τής; źródłosłów dla ang. anchorite, łac. anachoreta, pol. anachoreta

uwagi:

źródła: