(1.2) ‏ باطن
transliteracja:
(1.1-2) ISO: bāṭin
wymowa:
(1.1-2) IPA['baːtˁin]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) korzeń, esencja[1]
(1.2) wnętrze[1]

przymiotnik

(2.1) dolny[1]
(2.2) wewnętrzny, ukryty[2]
odmiana:
lp بَاطِن; lm بَوَاطِنُ
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) أديم باطنentoderma, endoderma
synonimy:
(1.1) جوهر
(1.2) داخل, جوف
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. باطني
rzecz. باطنة ż, الباطن m
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla tur. batın
uwagi:
źródła: