transliteracja:
YIVO: esn; polska: esn
wymowa:
IPA/ˈɛsn/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jedzenie

czasownik przechodni

(2.1) jeść, zjadać

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) zob. עס
odmiana:
(1.1) lp עסן; lm עסנס
(2.1) lp איך עס, דו עסט, ער / זי / עס עסט ‖ lm מיר עסן, איר עסט, זיי עסן ‖ fp האָבן + געגעסן
przykłady:
(2.1) דער דורכשניטלעכער אַמעריקאַנער עסט אַן ערך 2500 שניטקעס מיט סטאַשקעשמיר און אײַנגעמאַכטס נאָך איידער ער פֿאַרענדיקט די מיטלשול.‏ → Przeciętny Amerykanin zjada około 2500 kanapek z masłem orzechowym i galaretką, jeszcze zanim ukończy szkołę średnią[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. עסנוואַרג n
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1-2) śwn. eȥȥen, por. niem. essen
uwagi:
źródła: