נס

נֵס (język hebrajski)

transliteracja:

nes

wymowa:

IPA: /nes/; polska: nes

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cud

odmiana:

(1.1) lp נס; lm נסים

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

נס (jidysz)

(1.1) אַ נס

transliteracja:

YIVO: ns; polska: ns

transkrypcja:

YIVO: lp nes, lm nisim; polska: lp nes, lm nisim

wymowa:

IPA: /nɛs/, lm /ˈnisim/; IPA: [nɛs], lm [ˈnɪsɪm]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. cud

(1.2) przen. cud (boski), szczęście, dziw

odmiana:

(1.1-2) lp נס; lm נסים

przykłady:

(1.1) אונדזער רבי קען טאָן נסים.‏ → Nasz rebe potrafi czynić cuda.

(1.1) קיין נסים זײַנען ניט פֿאַראַן.‏ → Cudów nie ma.

(1.2) אַ נס איז אים געשען.‏ → Zdarzył się mu cud.

składnia:

kolokacje:

(1.1) טאָן נסים → czynić cuda

(1.2) אַ נס וואָס…‏ → cud boski że…, całe szczęście że…, na szczęście…

synonimy:

(1.1) וווּנדער

(1.2) וווּנדער

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. נסימדיק

związki frazeologiczne:

על־פּי נס → cudem, cudownie

לעבן מיט נסים → ledwo wiązać koniec z końcem

גאָטס נסים!‏ → cuda niewidy!, niemożliwe!, nie do wiary!

etymologia:

hebr. נס (nes)

uwagi:

źródła: