מאַרשעליק
- transliteracja:
- YIVO: marshelik; polska: marszelik
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) żyd. (osoba zabawiająca gości weselnych) żartowniś, dowcipniś, facecjonista, kawalarz[1][2]
- (1.2) błazen, pajac, klaun
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. marszałek (por. marszałek weselny[3])
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Yitskhok Niborski, Bernard Vaisbrot, Dictionnaire yiddish-français, Bibliothèque Medem, Paryż 2002, ISBN 2951137273.
- ↑ Hasło „Marschalek” w: Ignaz Bernstein (אִיגְנַאץ בֶּערְנְשְׁטֵײן), Jüdische Sprichwörter und Redensarten (יוּדִישֶע שְׁפְּרִיכְװֶערְטֶער אוּן רֶעדֶענְסְאַרטֶען), J. Kauffmann (י. קוֹיפְֿפְֿמַאנן), Warszawa, Frankfurt nad Menem 1908.
- ↑ Hasło „marszałek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.